Vrijwilligerswerk Home of Hope

Hoi hoi,

Mijn plan om om de 2 weken een verslag te schrijven is zoals jullie zien mislukt... in de derde week kwam ik erachter dat ik het was vergeten. Toen dacht ik, ik maak gewoon een groot (mega) verslag van alle weken gedurende de tijd bij Home of Hope.

De eerste twee weken sliepen Nienja, Birgit en ik in het huisje van José. Dit is een kamer+badkamer die aangebouwd is aan het vrijwilligershuis. Peggy en Emma waren er nog, 2 meiden van opleiding fysiotherapie Fontys Eindhoven. Er zijn namelijk 6 slaapkamers in het vrijwilligershuis. Donna en Anouk zijn 2 oefentherapie cesar studenten uit Utrecht die hier net als Peggy en Emma een aantal maanden stage lopen. Daarnaast hebben we 2 collega's Gihan (de Sri Lankaanse fysiotherapeut) en Yuganthi (de Sri Lankaanse logopedist) die hier ook wonen gedurende de week. Gezellige boel dus! Helaas gingen Peggy en Emma na 2 weken weer weg. Birgit, Nienja en ik verhuisde naar hun kamers. Bir sliep alleen en Nienja en ik samen op een kamer.

Na onze vakantie zijn we gelijk de volgende dag begonnen. Ik vertel nu gewoon een beetje in het kort hoe onze dagen eruit zagen. Elke ochtend ontbijten we hier om 07.30 uur. Het ontbijt hier is (voor mij) totaal anders dan in Nederland. We weten elke ochtend havermout met suiker en cornflakes, een geroosterde witte boterham met goldon sirop (een soort van pannenkoeken stroop), volkoren crackers en ik drink chocomel?! Al die dingen eet ik in Nederland nooit, verlang wel weer naar mijn bruin bolletje met hagelslag, boterhammenworst of kipfilet. Snijwaren kennen ze hier namelijk niet. Oke genoeg over het ontbijt, de afwas moet ook gedaan worden! Na de afwas kleden we ons om. Lange broek (korte broeken zijn in Sri Lanka niet toegestaan) en ons blauwe medical shirt (een lekker dik polo shirt die veel te warm is voor dit klimaat, haha). Rond 08.15 - 08.25 uur lopen we richting de medical (3 minuutjes ongeveer). Bij binnenkomst openen we gelijk de vele ramen die er in het gebouw zijn, het is daar namelijk lekker warm! De patiënten van die dag worden besproken en het papieren rooster wordt op het prikbord opghangen. Er is een apart rooster voor de fysiotherapie, zwembad en logopedie. Eigenlijk bijna ieder kind die hier komt krijgt alle 3 de therapieën. De fysiotherapeutische behandeling duurt 45 minuten, zwemmen 30 en logopedie ook.

De ochtend duurt tot 13.00 uur, daarna gaan we terug naar ons huis en krijgen we rijst met curry van de keukenvrouwen van home of hope. We krijgen hetzelfde te eten als de kinderen van het weeshuis. En ik moet zeggen, het is oprecht best wel lekker! Af en toe wat minder, maar dan pak 8k gewoon een lekker bakje yoghurt of wat noodles! De eerste 2.5 week dat wij er waren, waren er ook nog vrijwilligers van de vliegende meubelmaker (wij noemde ze ook wel "de woodies"), hun maakten met de kinderen van allerlei meubels die zie hier konden gebruiken. De woodies kwamen ook met de lunch eten, we zaten toen met 16 mensen aan tafel. Gezellig, maar wel chaotisch.

Om 14.00 uur startte het middag programma tot ongeveer 16.30 uur. Het verschilt echt per dag. Na de middag even rusten en wat drinken. Rond 18
30 uur meestal koken en 19.30 uur eten. En vaak op tijd naar bed rond 22.00 uur. Iets wat ik ook niet echt gewend ben haha!

Oke genoeg over hoe de dag eruit ziet haha. De ervaring hier is super. Home of Hope is een erg mooi weeshuis. Mooi bedoel ik mee, mooi hoe het mogelijk is gemaakt dat de kinderen hier zo terecht komen. En dat alles door vrijwilligers! Je hoort namelijk de meest verschrikkelijke verhalen waarom sommige kinderen hier zijn. Daar kreeg ik wel een brok van in mijn keel en realiseer ik dat ik echt echt echt heel gelukkig mag zijn met hoe ik ben opgegroeid en wat voor leventje ik heb in Nederland. Er wonen hier momenteel 89 kinderen. Sommige kinderen zijn hier alleen terecht gekomen, anderen ook met hun broertjes of zusjes. De jongens en meisjes slapen apart in een dorm. In elke dorm wonen ongeveer 14 kinderen. Stapelbedjes en kleine kamertjes die echt super netjes zijn. Schoonmaken kunnen ze daar in ieder geval wel! Er is ook een soort van theater zaaltje waar de kinderen op treden. Af en toe is er een week waarbij alle kinderen om de beurt per dorm een open podium hebben. Echt super leuk om te zien!

Voor de rest is er op dit terrein ook een naai attelier, groentekas en een soort van kunstatteliertje waar ze erg leuke dingen maken. Oja er is teouwens ook een "transithouse". Hier verblijven onze patiënten van de bus. De kinderen worden opgehaald uit verschillende plaatsen in Sri Lanka en krijgen hier dan 2 dagen therapie.

De kinderen die je ziet met therapie zijn voornamelijk spastisch (vaak door zuurstof tekort bij de geboorte). Er zijn hier ook nog aandoeningen die je in Europa eigenlijk helemaal niet meer ziet. Zoals bijvoorbeeld rode hond of mazelen. Het is in ieder geval wel duidelijk dat de medische verzorging in dit land heeel ver achter loopt. Zo zonde, want als je bedenkt dat als deze kinderen in Nederland waren geboren ze er stukken beter aan toe zouden zijn. Maarja, dat is nu eenmaal niet zo en kunnen we hier het beste er van maken.

In de weekenden zijn we trouwens nog naar arugam bay, trincomalee en adams peak gegaan.
Aankomende week hebben we een extra week vakantie ipv werk omdat er verkiezingen zijn. Dat is echt een heel groot iets hier in Sri Lanka. Overal zie je of blauwe of groene vlaggen met heeeel veel posters met de hoofden van de leiders erop, alsof het filmsterren zijn. Ze draaien er trouwens ook kei harde muziek bij om het te promoten. Lekker gezel!
Aankomende week gaan we dus nog eventjes reizen. Eerst naar Horton plains, mooi national park waar we gaan wandelen. Daarna door naar de oude nederlandse vesting stad Galle en daarna gaan we nog naar Sygiria. Donderdag organiseren we nog een sportdag voor de kinderen van Home of Hope en ga ik dansles geven! Super leuk, kijk hier ook echt naar uit. Daarna gaan we door naar Colombo en is het tijd om terug naar Nederland te vliegen :-(.

Ik kan ook echt nog heeeel veel vertellen over patiënten en andere dingen. Maar ik kijk helemaal scheel van het typen. Als jullie vragen hebben kun je het altijd even hieronder plaatsen. Weet zeker dat ik nog veel meer te vertellen heb en een heleboel ben vergeten als ik dit verhaal terug lees.

Nu even genieten van mijn laatste avondje bij Home of Hope. Ik ben zo blij dat ik dit gedaan heb. Echt een super tijd gehad. Ik verlaat Home of Hope met een voldaan gevoel, maar had hier echt nog wel veel langer willen blijven! Top dat ik dit heb mogen doen!

Tot in Nederland lieve mensen!